Tutsak Aileleri 12 Eylül ve TAYAD

Kitap Adı:Tutsak Aileleri 12 Eylül ve TAYAD
Yayınevi: Halk Kitaplığı

BİRİNCİ BASKIYA ÖNSÖZ

Tutsak aileleri....

Evlatlarına yönelen zulme karşı› siyasi Şube önlerinde, polis-jandarma karakollarının kaplarında

başladı direnişleri... Anaydılar, babaydılar, ağabey, abla, büyükanne, amca, dayı› ya da eştiler. Önceleri

işte salt bu olduklarındandı tepkileri.

Tepkileri direnişe dönüşürken, içgüdüselilikten bilinçliliğe yükseldiler.

Yıllarca anlatılsa anlaşılmayacak olanı yaşayarak gördüler,direnerek kavradılar.

Binlerce oğulları, binlerce kızları vardı› direnen. Direnmenin mesajını onlardan aldılar. Mesajı

Gerçeğe, kavgalarını 12 Eylül'e karşı bir direnme mevzisine dönüştürdüler

Sıradan insanların küçük dünyalarında sahiptiler. Kazanılacak büyük bir dünyaya açılan pencereden

geçerek, davayı› sahiplenenlerin vazgeçilmez desteği, ayrılmaz parçası› oldular.

Tarih onları yazdı, onlar tarihi yazdılar...

"Ben “den "bize"; "biz “den örgütlü hak alma mücadelesine ulaştılar.

TAYAD’ yarattılar. Faşizmin varlığına tahammül edemediği, tahammülsüzlüğünü TAYAD’ı tam da

İnsan Hakları Haftası'nda kapatarak gösterdiği örgütlülüklerini yarattılar.

Bu kitap onlar› anlatıyor. Bu kitapta tutsak ailelerimizin onurlu mücadelelerinin öyküsü var.

Neydiler, ne oldular, nereden nereye geldiler’

Bu soruların cevapları ve TAYAD'› yaratanların Saygı’ya değer, özverili mücadeleleri var bu kitapta.

Sınıf mücadelesinde faşizme karşı› yeni bir direniş mevziisi yaratmanın onuru tutsak ailelerinindir...

Analarımızın öyküsünü yayınlama onuruysa bizim...

İKİNCİ BASKIYA ÖNSÖZ

"Ruhumuz ve bilincimiz sarsılıyordu. Yeni bir kimliğe bürünürken direnenlerin anaları, babaları,

yakınları olarak onur, acımızın önüne geçiyordu... Birbirimize daha iyi sarılıyorduk... "

`80'li yıllarda bu sözlerle çıktılar meydanlara, sokaklara. Göre, ya, saya bilinçlendiler...

Örgütlendiler... TAYAD’ kurdular... Devrimci tutsaklara yönelik her saldırıda direnişin ön

Saflarında yer aldılar... Gün oldu bedenlerini coplara, panzerlere siper ettiler, gün oldu gözaltına alınan

hakaretlerle, işkencelerle karşı Karşı’ya kaldılar. Ama zulüm karşısında boyun eğmediler, direndiler...

Toplumsal muhalefetin ayrılmaz bir parçasıydı› artık tutsak aileleri...

Örgütlü mücadeleleri dağıtılmak istendi; dernekleri kapatıldı. Fakat yılmadılar, ısrarla örgütlenmelerini

Sahiplendiler. Kapatılan derneklerini savunmaktan vazgeçmediler...

TAYAD'ın kapısına vurulan kilit, yüreklere, bilinçlere vurulamamıştı; her ev, her mahalle, her sokak

bir TAYAD olmuştur.

Kavganın, direnişin yaşlı› bedenleri; cezaevi önlerini, sokakları, meydanları hiç boş bırakmadılar.

Evlatlarına, halka, örgütlenmelerine yönelik her saldırıda yaşlı› bedenlerini siper ettiler. En zor koşullarda boy veren mücadele gelenekleriyle daha geniş kesimleri kucakladılar. ÖZGÜR-DER'i kurdular.

ÖZGÜR-Dereli aileler, bu vatanın onurlu, yiğit bütün evlatlarının anası, babası, yakını oldular.

Şehit aileleri, kayıp aileleri ve tutsak yakınları hep birlikteydi...

Yaptıkları eylemlerle katillerden, işkencecilerden hesap soruyor, yakalarına yapışıyorlardı. Gün

Geliyor ellerinde bildirileriyle, gün geliyor afişleriyle, döviz ve pankartlarıyla cadde -cadde, sokak

- sokak mücadele ediyor; geniş halk kitlelerine gerçekleri göstermeye çalışıyorlardı.

ÖZGÜR-DER'li aileler 1 Mayıslar ‘da, Nevrozlarda beyaz eşarplarıyla en önlerde yerlerini alıyor;

direnişlere, işgallere güç katıyorlardı.

Kürt Halkı’nın katledilmesi, evlerinin, köylerinin yakılıp yıkılması, sürgün edilmesi karşısında bir

araya gelerek direndiler; halkların kardeşliğini mücadele içerisinde birlikte direnerek büyüttüler.

Bir kez daha kilit vuruldu kapılarına... Ama yılmak yoktu. Mevzilerini terk etmediler. Tüm

ÖZGÜR-DER'i kurdular.

Devrimci mücadele yükseldikçe egemenler azgınca saldırıyor, kendi yasalarını dahi hiçe sayıyorlardı.

O dönem 10 günde toplam 16 dernek kapatıldı›. Tüm ÖZGÜR-DER'in de Kapısı’na kilit vuruldu.

Fakat iktidar kapattıkça halk açıyordu. İzmir, Ankara, Eskişehir, Trabzon, Kocaeli, Bursa, Osmaniye,

Çukurova, Kırıkkale, Konya, Ereğli, Malatya ÖZGÜR-DER'ler açıldı. Ve her birinin kapatılma kararları

daha dosyaları yerleştirilmeden haklar ve özgürlükler mücadelesini her koşulda sürdürenler bu mevzilere yenilerini eklemekte gecikmediler.

Mücadele; işçileri memurları, öğrencileri, gecekondu halkını, bütün halk kesimlerini sarıp sarmalıyordu. Tutsak, şehit ve kayıp aileleri mücadelelerini bu süreçte TAYAD ile kurumlaştılar. Bir kez

Daha kaplarına kilit vuruldu. Ama yine kararlılıkla kırıldı kilitler... ‹İstanbul TAYAD oldu adları... İzmir

TAYAD, Ankara TAYAD oldu...

Egemenlerin ülkenin her yerinde halka karşı sürdürdüğü saldırılar karşısında halkın örgütlü ve

Birlikte direnişi daha fazla bilinçlere taşınıyordu. Cezaevlerine yönelik saldırıların yoğunlaştığı, tecrit ve

Sürgün dayatmalarının hız kazandığı bir dönemde tutsak, şehit ve kayıp ailelerinin birlikte mücadelesinin bir ifadesi olarak DETUDAP(Devrimci Tutsaklarla Dayanışma Platformu) oluşturuldu.

Devrimci mücadele yükseliyor, halk düzenden uzaklaşıp devrimcileri sahipleniyor, egemenler

İktidarlarını kaybetmek korkusuyla azgınca saldırıyordu...

Devrimci tutsakların katledilerek teslim alınması için saldırılmıştı, Buda’da üç, Ümraniye'de dört

Özgür tutsak katledilmişti onlarcası yaralanmıştı... DETUDAP'lı aileler meydanlarda, sokaklarda, direnişin mevzilerindeydi, elleri katillerin yakalarındaydı...

Artık cezaevleri kapılarında, meydanlarda DETUDAP vardı. DETUDAP, pratiğiyle devrimci dostluğun, dayanışmanın ve birliğin oldukça mütevazı ve bir o kadar da kararlı bir örneğini sergiliyordu.

Zulüm düzeni 1996'da devrimci tutsaklara, bütün halka yönelik saldırılarını pervasızlaştırıyordu.

Tabutluklar açılıyor, itirafçılaştırma dayatmalarıyla devrimci tutsaklar, halk teslim alınmaya çalışılıyordu

DETUDAP'lı› aileler devrimci tutsaklarla omuz omuza, yürek yüreğe idiler. Her an› eylem olan Süresiz

Açlık Grevi ve Ölüm Orucu Eylemi boyunca yılmadan, kararlılıkla mücadelenin ön saflarında yer aldılar.

"Devrimci Tutsaklar Onurumuzdur'; "Zindanlar Boşaltılsın’’, Tutsaklara Özgürlük'; "Evlatlarımızı

Katlettirmeyeceğiz" diyerek ülkenin dört bir köşesine taşıdılar mücadeleyi. Devrimci tutsaklar bedenlerini ölüme yatırdıklarında, yaşlı› bedenleriyle "biz de evlatlarımızla öleceğiz" diyerek meydan okudular

Zulme... Kararlı› mücadeleleriyle umudunu yitirenlere umut, korkaklara cüret aşıladılar... Egemenlerin

Gerçek yüzünün açığa çıkartılmasında ve tüm dünyaya gösterilmesinde önemli bir rol oynadılar.

Tutsak, şehit ve kayıp ailelerinin devrimcileri sahiplenmeleri, inançları, kararlılıkları ve faşizme karşı mücadele içerisindeki rolleri büyümeye devam ediyor...

Bu tablonun yaratılmasında tutsak ailelerinin '80'lerdeki mücadelesinin ve örgütlü güçleri

TAYAD'ın yol göstericiliğinin payı büyüktür.

Herkesin tutsak ailelerinin mücadelesinden öğreneceği çok şey olduğu bilinciyle Aralık 1991'de

Birinci baskısı yapılan bu kitabı ikinci kez yayınlamaktan onur duyuyoruz...

Kitabını İndirmek İçin Tıklayınız

Halkın Sesi Kütüphanesi İçin Tıklayınız