
Yazar Adı: Ahmet Kulaksız
Yayınevi: Tavır Yayınları
Basım Tarihi: Kasım 2001
Yazarın Önsözü
Bu öykü yaşanan tarihsel bir sürecin bir bölümünü anlatmayı
hedeflemiştir. Elbette bu döneme ilişkin söylenecek çok şeyler vardır. Ben bir
tarihçi değilim, yazar hiç değilim. Bütün bunlar gözönüne alındığında öykümüzde
eleştirilecek yerler mutlaka bulunacaktır. Hem anlatılan olaylar hem de kişi ve
kurumların bazen hakettiği kadar yer almadığı görülecektir. Kişiler konusunda
bazen abartıya kaçıldığı, bazen hakettiği halde yeterince yer veremediğim
dostlarımın olduğunu biliyorum. Hiç bir art niyete dayanmayan bu durum sadece
benim yetersizliğimden kaynaklanmaktadır. Daha kapsamlı ve detaylı bir öykü
yazmayı ben de isterdim, ama yaşadığım duygu ortamında bundan daha iyisini
yapamadığım bilinmeli ve eleştiriler yöneltilirken bütün bunlar gözönüne
alınmalıdır.
ZEHRA ve CANAN 'ın kısacık yaşamlarının anlatıldığı bu öykü
direnişin bir bölümünü anlatırken kahramanlıkların yanında arkadaşlarını yarı
yolda bırakıp bir tas çorbaya onurunu ve namusunu satanlara da tanık oldu.
Kızlarımdan önce de yaşandı, sonra da yaşanmaya devam etti. ZEHRA ve CANAN'ın
tanık olduğu bu ihanetler hiç bir zaman onların moralini bozmadı. İnandıkları
ve uğruna yaşamlarını feda ettikleri halkına ve arkadaşlarına her zaman
güvendiler. Sonsuza kadar unutulmayacaklarının bilincinde oldular. Ve bu
bağlılık onların güç aldığı bir kaynak olarak her zaman var olmaya devam
ediyor. Bu öykünün bir amacı da özelde benim ve kızlarımın, genelde diğer ölüm
orucu direnişçilerinin hem de onların yakınlarının duygu ve düşüncelerinin
kamuoyuna anlatılmasına yardımcı olmasıdır. Her durumda sesimizin kısılmaya
çalışıldığı bir durumda bir nefes borusu olacağını düşünüyorum. Sadece bir öykü
yazarak kızlarımın bana bıraktığı mirası savunduğumu ve görevimi tamamladığımı
düşünmüyorum.
Yaşadığım sürece yüreklerini yüreğime katıp, her zaman
onların sesi soluğu olmaya devam edeceğim. Biliyorum çok iddialı bir şey ama
başka türlü kızlarıma olan borcumu ödeyemem. Onlarla hep onur duydum. Onlarında
benimle gurur duyacağı bir baba olmaya çalışmaktır bütün hedefim.
Son olarak direniş boyunca ve kızlarımdan sonra bana her
türlü desteğini sunan, bu öyküyü yazmada katkılarını esirgemeyen bütün
dostlarıma özellikle bir çalışma ile kitap olarak yayınlamasını sağlayan TAVIR
çalışanlarına sevgiler sunuyorum. Hiçbir çabalarını sonsuza kadar
unutmayacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder