Derleyen: Dursun Karataş
Yayınevi: Haziran Yayınları
Basım Tarihi: Ağustos 1989
Önsöz
Bir tarih yazıldı, yazılıyor.
Bu tarih, işkencede, cezaevinde, mahkemede-doruklara ulaştı.
Bazen düşer gibi oldu; eğmek, kırmak istediler. Ama yapamadılar. Ve onlar
yeniden ayağa kalktılar...
Onlar, 'örgüt değiliz, hayır hiçbir şey yapmadık' da diyebilirlerdi;
demediler.
'Biz sizin devletinizi yıkmak ve demokratik halk iktidarını
kurmak istiyoruz' oldu her koşulda söyledikleri.
Sözleri, yazıları, suç duyuruları, hemen her hareketleri suç
diye nite/endi.
Yeni cezalar verildi. Susturulmaları amaçlandı. Susmadılar.
'Bizi teslim alamazsınız', 'BAŞARAMAYACAKSINIZ', 'Haklıyız Kazanacağız'
sloganını dalga dalga yaydılar.
Ülkede yaprak kımıldamazken 'biz Marksist-Leninist’iz,
sizlerden af istemiyoruz' dediler.
Gerektiğinde öldüler, yaralandılar, aç-susuz kaldılar, hem
de aylarca.
Sekiz buçuk yılda yaklaşık bir yıl aç kaldılar, üç
yoldaşlarını ve bir siper arkadaşlarını ölüm orucunda şehit verdiler...
Özleri ne idiyse sözleri de o olacaktı.
Varsın egemenler başları üzerinde kör balta sallandırsın,
yapacakları tek şey vardı: Devrimin ve emekçi halkın sosyalizm davasını -sadece
genel sözlerle değil, devrimci eylemin zerresini bile sahiplenmekten
kaçınmayarak faşizm karşısında gür sesle savunmak. Halka karşı suç işleyenlerin
suçlarını yüzlerine haykırmak.
Çıktıkları kürsüde yaptıkları da bu oldu... Siyasi bir dava,
bellidir ki, hukuk metinleri arasına sığdırılan sözlerle yürütülemez. Çünkü o,
mahkeme salonları içine kapanmış, ceza maddeleriyle geçen bir boğuşma değil;
dünyanın her köşesinde süren, bütün dünya halklarının kendi öz davası, evrensel
kavgasıdır.
Bu kavga tutsaklık gerekçesiyle de olsa yasal duvarların
kenarı boyunca yürümekle bağdaşmıyor. Ne yazık ki, Türkiye Sol'una bugüne kadar
böyle bir "savunma" anlayışı egemendi Dolayısıyla bu duvar da
yıkılmış oldu...
Şimdi savunma da yargılanıyor. Ama asıl yargı tarihin ve
halkın yargısı olacak.
Haziran Yayınevi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönderme